,,რატომ ვკლავთ ერთმანეთს? როცა ერთმანეთს ვკლავთ, ეს ხომ თვითმკვლელობაცაა”

რაც შეეხება ლევან ბერძენიშვილს – კარგი მასწავლებელი ის კი არ არის, ვინც მზა აზრებს უტენის თავში მოსწავლეებს, არამედ ის, ვინც წიგნთან მუშაობას ასწავლის და მადას აღუძრავს, წაიკითხოს და შემდეგ საკუთარი აზრი ჩამოაყალიბოს. მიუხედავად იმისა, რომ ჩემი შვილები “წიგნებიან” სახლში დაიბადნენ და გაიზარდნენ და სულ რომ არ სდომოდათ, შემთხვევით რამე აუცილებლად შემოეკითხებოდათ, ეკამ, რომელიც ერთი წელი სწავლობდა ჯიპაში და ლევან ბერძენიშვილი უკითხავდა ლექციებს, ორგანიზებულად, არა ჩემგან, არამედ სწორედ ლევან ბერძენიშვილისგან შთაგონებულმა დაიწყო ძალიან სერიოზული წიგნების კითხვა. დარწმუნებული ვარ, ასევე ბევრ ადამიანს ააღებინა ხელში ბევრი მნიშვნელოვანი წიგნი მისმა დაუღალავმა შრომამ.

 პოლიტიკიდან ვინც გინდათ გაყარეთ, პოლიტიკოსი თქვენი/ჩვენი ნაქირავებია და ვისაც გინდათ “დანიშნავთ”, მიუხედავად იმისა, როგორი ვნებითაც არ უნდა უყვარდეს საქმე. პოლიტიკური მრავალნაირი სამსახური არსებობს და აუცილებელი არაა, ყველა აღმასრულებელ თანამდებობაზე იყოს. მაგრამ როცა ადამიანს იმ საქმეს უკრძალავ, რომელიც სიცოცხლის არსად აქვს ქცეული, მკვლელობაა. რატომ ვკლავთ ერთმანეთს? როცა ერთმანეთს ვკლავთ, ეს ხომ თვითმკვლელობაცაა. ბერძენიშვილმა ლექცია არ წაიკითხოს, ლაშა ბაქრაძე ლექსებს არ გაეკაროს, იაგო კაჭკაჭიშვილმა არ იკვლიოს, დათო ლორთქიფანიძემ სამუზეუმო საქმე მიატოვოს, გაგა ჩხაიძე კინოს არ მიუახლოვდეს…. ძალიან მერიდება საკუთარი თავის ამ ხალხთან ჩაკვეხება, მაგრამ მეც “შეყვარებული” ქალი ვარ, ბევრი შემშლია, მაგრამ რაღაც მიკეთებია სასარგებლო-ც… პაციენტი არ მივიღო…დარწმუნებული ხართ, რომ უკეთესი გახდება ჩვენი ქვეყანა?

ნათია ფანჯიკიძე, ფსიქოლოგი